Dierenarts duur?

Inleiding: 
Je hoort het vaak: „Ik moest voor een kleine ingreep met de hond naar de dierenarts. Consult, prik, pillen, meer dan 100 euro kwijt! Schandalig zeg die prijzen!” Voor lezers zoals Inge Plaatsman die zich afvragen: waarom is de dierenarts zo duur? zetten wij uiteen waarom de tarieven zijn zoals ze zijn.
Voor de dierenarts is bepalend waar zijn praktijk zich bevindt en welk type praktijk hij voert. Heeft hij een kliniek – eigenlijk een klein ziekenhuisje – met alles erop en eraan met meerdere dierenartsen en assistenten, dan heeft hij een groot pand moeten aanschaffen. Zeker als hij in een dure regio zit, hanteert hij hogere tarieven dan zijn collega elders in het land, die een eenmanspraktijk voert. Die werkt met een afspraakspreekuur en heeft een kleine wachtkamer met een combinatieruimte waarin alle behandelingen en kleine ingrepen of operaties, maar ook de administratie worden gedaan. Deze arts heeft dus lagere kosten.

Apparatuur
Ook de grootte van de praktijk is van belang. 
Naast de huisvesting gaat het dan om vragen zoals: hoeveel patiënten zijn er, hoeveel personeelsleden en heel belangrijk: welke onderzoeksapparatuur is in de praktijk aanwezig?
Dan moet je denken aan echo- en röntgenapparatuur, bloedanalyse-apparatuur, een eigen laboratorium, opnamemogelijkheid en een uitgebreide operatiekamer met gasanaesthesie, capnograaf en andere bewakingsapparatuur. 
Hoe meer de dierenarts ’kan’ in zijn eigen praktijk, hoe meer service u krijgt in de vorm van snelle uitslagen van een onderzoek. Dat is uw voordeel, aan de andere kant kost het de dierenarts ook meer. 
Zoals u ziet, zitten in de prijs niet alleen de kosten voor gas, licht, water, maar ook van het pand, de apparatuur, personeel en de kwaliteit die geleverd wordt. 
Daarnaast moet u voorrijkosten betalen als de dierenarts bij u op visite komt. Een loodgieter berekent deze kosten ook.
Dan zijn er nog de medicijnen, het bloed- en urineonderzoek en injecties die boven op het consult komen. 
Ook de 19 procent btw die in de overige gezondheidszorg niet of slechts gedeeltelijk berekend mag worden!
De prijs van een injectie is afhankelijk van de prijs van het middel, maar ook van de hoeveelheid die je na de wettelijke verlooptijd moet weggooien. 
Het aangeprikte flesje antibioticum mag namelijk nooit langer dan bijvoorbeeld een maand gebruikt worden, dus de rest gaat zonder mankeren in een speciale chemische afvalbak. 
Evenals verlopen vloeistoffen voor het ontwikkelen van de röntgenfoto’s etcetera. 
Die afvalbak moet apart en koel in een speciale ziekenhuisbak, die regelmatig door een professioneel bedrijf geleegd en afgevoerd wordt en dat kost de dierenarts weer een rib uit zijn lijf.
 

Verzekeringen
En wist u dat dierenartsen allerlei verzekeringen moeten afsluiten om een praktijk te mogen voeren? 
En dan hebben ze nog geen patiënt over de vloer gehad. 
Die kosten liggen allemaal aan de basis van wat de dierenarts voor een consult rekent. 
Dan komen er nog de handelingen bij: anaalklieren uitdrukken, nagels knippen, oren spoelen, tandsteen verwijderen, tanden en kiezen knippen en trekken, teken verwijderen. 
Dat is geen ’service’: voor een trimbeurt moet u tenslotte ook betalen.
Denk daar eens aan als u weer bij de dierenarts bent. 
Als je na een aantal minuten uit de spreekkamer komt denk dan niet, ‘wat duur en ik was nog maar zo kort binnen’. 
Aan de balie is de assistent ook nog eens vijf à tien minuten met u bezig om op de dure computer een recept in te voeren, pillen te pakken, etiket of doosje te beschrijven of te printen, uitleggen hoe de pillen te gebruiken. 
En óók zal de assistent de dag erná telefonisch uw overgebleven vragen beantwoorden.